Sachkhoj on Web
ਸਚੁ ਖੋਜ ਅਕੈਡਮੀ ਆਈ ਫੋਨ ਵੈਬਸਾਇਟ
(੨) ਸਚੁ ਖੋਜ ਅਕੈਡਮੀ ਵੈਬਸਾਇਟ
Sachkhoj on Youtube
ਸਚੁ ਖੋਜ ਅਕੈਡਮੀ
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਕੋਸ਼
ਸਪਰਿਚੁਅਲ ਵਿਸਡਮ
Sachkhoj Downloads
ਸਚੁ ਖੋਜ ਅਕੈਡਮੀ ਵਿਆਖਿਆ ਐਮਪੀ੩ (ਆਕਾਇਵ਼ ਡਾਟਾ)
Sachkhoj Blogs
ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਆਖਿਆ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ
ਫ਼ਤਿਹ ਸਿੰਘ ਕੇ ਜਥੇ ਸਿੰਘ
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਕੋਸ਼
Contact
Contact
About
Punjabi
English
Hindi
Go
First
«
ਪੰਨਾ 937
»
Last
ਆਪੁ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥੪੭॥
āp gaiā dukh katiā har var pāiā nār .47.
आप् गैआ दुख् कतिआ हर् वर् पाइआ नार् ।४७।
ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਧਨੁ ਕਾਚਾ ਬਿਖੁ ਛਾਰੁ ॥
suinā rupā sanchīai dhan kāchā bikh shār .
सुइना रुपा सन्छीऐ धन् काछा बिख् शार् ।
ਸਾਹੁ ਸਦਾਏ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
sāh sadāē sanch dhan dubidhā hōi khuār .
साह् सदाए सन्छ् धन् दुबिधा होइ खुआर् ।
ਸਚਿਆਰੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ॥
sachiārī sach sanchiā sāchau nām amōl .
सछिआरी सछ् सन्छिआ साछौ नाम् अमोल् ।
ਹਰਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਊਜਲੋ ਪਤਿ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਬੋਲੁ ॥
har niramāil ūjalō pat sāchī sach bōl .
हर् निरमाइल् ऊजलो पत् साछी सछ् बोल् ।
ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਸੁਜਾਣੁ ਤੂ ਤੂ ਸਰਵਰੁ ਤੂ ਹੰਸੁ ॥
sājan mīt sujān tū tū saravar tū hans .
साजन् मीत् सुजान् तू तू सरवर् तू हंस् ।
ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਸੁ ॥
sāchau thākur man vasai hau balihārī tis .
साछौ थाकुर् मन् वसै हौ बलिहारी तिस् ।
ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਜਾਣੁ ॥
māiā mamatā mōhanī jin kītī sō jān .
माइआ ममता मोहनी जिन् कीती सो जान् ।
ਬਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੮॥
bikhiā anmrit ēk hai būjhai purakh sujān .48.
बिखिआ अन्म्रित् एक् है बूझै पुरख् सुजान् ।४८।
ਖਿਮਾ ਵਿਹੂਣੇ ਖਪਿ ਗਏ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਅਸੰਖ ॥
khimā vihūnē khap gaē khūhan lakh asankh .
खिमा विहूने खप् गे खूहन् लख् असन्ख् ।
ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਉ ਗਣੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਬਿਸੰਖ ॥
ganat n āvai kiu ganī khap khap muē bisankh .
गनत् न् आवै किउ गनी खप् खप् मुए बिसन्ख् ।
ਖਸਮੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪਣਾ ਖੂਲੈ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥
khasam pashānai āpanā khūlai bandh n pāi .
खसम् पशानै आपना खूलै बंध् न् पाइ ।
ਸਬਦਿ ਮਹਲੀ ਖਰਾ ਤੂ ਖਿਮਾ ਸਚੁ ਸੁਖ ਭਾਇ ॥
sabad mahalī kharā tū khimā sach sukh bhāi .
सबद् महली खरा तू खिमा सछ् सुख् भाइ ।
ਖਰਚੁ ਖਰਾ ਧਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੂ ਆਪੇ ਵਸਹਿ ਸਰੀਰਿ ॥
kharach kharā dhan dhiān tū āpē vasah sarīr .
खरछ् खरा धन् धिआन् तू आपे वसह् सरीर् ।
ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਧੀਰ ॥
man tan mukh jāpai sadā gun antar man dhīr .
मन् तन् मुख् जापै सदा गुन् अंतर् मन् धीर् ।
ਹਉਮੈ ਖਪੈ ਖਪਾਇਸੀ ਬੀਜਉ ਵਥੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
haumai khapai khapāisī bījau vath vikār .
हौमै खपै खपाइसी बीजौ वथ् विकार् ।
ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਵਿਚਿ ਪਾਇਅਨੁ ਕਰਤਾ ਅਲਗੁ ਅਪਾਰੁ ॥੪੯॥
jant upāi vich pāian karatā alag apār .49.
जंत् उपाइ विछ् पाइअन् करता अलग् अपार् ।४९।
ਸ੍ਰਿਸਟੇ ਭੇਉ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
srisatē bhēu n jānai kōi .
स्रिसते भेउ न् जानै कोइ ।
ਸ੍ਰਿਸਟਾ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਇ ॥
srisatā karai s nihachau hōi .
स्रिसता करै स् निहछौ होइ ।
ਸੰਪੈ ਕਉ ਈਸਰੁ ਧਿਆਈਐ ॥
sanpai kau īsar dhiāīai .
सन्पै कौ ईसर् धिआईऐ ।
ਸੰਪੈ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖੇ ਕੀ ਪਾਈਐ ॥
sanpai purab likhē kī pāīai .
सन्पै पुरब् लिखे की पाईऐ ।
ਸੰਪੈ ਕਾਰਣਿ ਚਾਕਰ ਚੋਰ ॥
sanpai kāran chākar chōr .
सन्पै कारन् छाकर् छोर् ।
ਸੰਪੈ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਹੋਰ ॥
sanpai sāth n chālai hōr .
सन्पै साथ् न् छालै होर् ।
ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਨਹੀ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥
bin sāchē nahī daragah mān .
बिन् साछे नही दरगह् मान् ।
ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਛੁਟੈ ਨਿਦਾਨਿ ॥੫੦॥
har ras pīvai shutai nidān .50.
हर् रस् पीवै शुतै निदान् ।५०।
ਹੇਰਤ ਹੇਰਤ ਹੇ ਸਖੀ ਹੋਇ ਰਹੀ ਹੈਰਾਨੁ ॥
hērat hērat hē sakhī hōi rahī hairān .
हेरत् हेरत् हे सखी होइ रही हैरान् ।
ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੀ ਮੈ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਵੈ ਮਨਿ ਗਿਆਨੁ ॥
hau hau karatī mai muī sabad ravai man giān .
हौ हौ करती मै मुई सबद् रवै मन् गिआन् ।
ਹਾਰ ਡੋਰ ਕੰਕਨ ਘਣੇ ਕਰਿ ਥਾਕੀ ਸੀਗਾਰੁ ॥
hār dōr kankan ghanē kar thākī sīgār .
हार् दोर् कन्कन् घने कर् थाकी सीगार् ।
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥
mil prītam sukh pāiā sagal gunā gal hār .
मिल् प्रीतम् सुख् पाइआ सगल् गुना गल् हार् ।
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥
nānak guramukh pāīai har siu prīt piār .
नानक् गुरमुख् पाईऐ हर् सिउ प्रीत् पिआर् ।
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਮਨਿ ਬੀਚਾਰਿ ॥
har bin kin sukh pāiā dēkhah man bīchār .
हर् बिन् किन् सुख् पाइआ देखह् मन् बीछार् ।
ਹਰਿ ਪੜਣਾ ਹਰਿ ਬੁਝਣਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਖਹੁ ਪਿਆਰੁ ॥
har paranā har bujhanā har siu rakhah piār .
हर् परना हर् बुझना हर् सिउ रखह् पिआर् ।
ਹਰਿ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥੫੧॥
har japīai har dhiāīai har kā nām adhār .51.
हर् जपीऐ हर् धिआईऐ हर् का नाम् अधार् ।५१।
ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਹੇ ਸਖੀ ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
lēkh n mitaī hē sakhī jō likhiā karatār .
लेख् न् मितै̄ हे सखी जो लिखिआ करतार् ।
ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਗੁ ਧਾਰਿ ॥
āpē kāran jin kīā kar kirapā pag dhār .
आपे कारन् जिन् कीआ कर् किरपा पग् धार् ।
ਕਰਤੇ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਬੂਝਹੁ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥
karatē hath vadiāīā būjhah gur bīchār .
करते हथ् वदिआईआ बूझह् गुर् बीछार् ।
ਲਿਖਿਆ ਫੇਰਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜਿਉ ਭਾਵੀ ਤਿਉ ਸਾਰਿ ॥
likhiā phēr n sakīai jiu bhāvī tiu sār .
लिखिआ फेर् न् सकीऐ जिउ भावी तिउ सार् ।
ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
nadar tērī sukh pāiā nānak sabad vīchār .
नदर् तेरी सुख् पाइआ नानक् सबद् वीछार् ।
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥
manamukh bhūlē pach muē ubarē gur bīchār .
मनमुख् भूले पछ् मुए उबरे गुर् बीछार् ।
ਜਿ ਪੁਰਖੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਤਿਸ ਕਾ ਕਿਆ ਕਰਿ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥
j purakh nadar n āvaī tis kā kiā kar kahiā jāi .
ज् पुरख् नदर् न् आवै̄ तिस् का किआ कर् कहिआ जाइ ।
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਹਿਰਦੈ ਦਿਤਾ ਦਿਖਾਇ ॥੫੨॥
balihārī gur āpanē jin hiradai ditā dikhāi .52.
बलिहारी गुर् आपने जिन् हिरदै दिता दिखाइ ।५२।
ਪਾਧਾ ਪੜਿਆ ਆਖੀਐ ਬਿਦਿਆ ਬਿਚਰੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
pādhā pariā ākhīai bidiā bicharai sahaj subhāi .
पाधा परिआ आखीऐ बिदिआ बिछरै सहज् सुभाइ ।
First
«
937 of 1430
»
Last